Из текста: «Цель сражения — уничтожить врага». Хотя эта цель не была полностью достигнута, действия под Мозырем и Калинковичами стали выдающимся военным и политическим успехом.

Противник был разбит и растерян, и его планы весной 1920 года на некоторое время были полностью сорваны. Полесская группировка в дальнейшем связала три дивизии противника на своем фронте и постоянно угрожала разорвать его западный фронт. Исключительно сильные и упорные атаки противника, проведенные во второй половине марта и первой половине апреля, должны были устранить эту опасность.

Будучи самой удаленной на восток, Полесская группа могла постоянно угрожать армиям противника на севере и юге от Полесья и участвовать в любых крупномасштабных операциях на этом участке фронта.

Этот успех, в соотношении с ее численностью и дальними стратегическими последствиями, вытекающими из важности находящегося в ее руках района Полесья, был оплачен удивительно малыми потерями.

Овладение Мозырем и Калинковичами облегчило наше последующее майское наступление на реке Речице, проведенное одновременно с наступлением на Украине, позволило нам эффективно обороняться и с честью отступить по приказу позже, в то время, когда наши фронты на севере и юге были неустойчивы.

ZE WSTĘPU: «Celem bitwy jest zniszczenie przeciwnika». Aczkolwiek cel ten nie został w całości osiągnięty, to jednak działanie na Mozyrz i Kalinkowicze było nadzwyczajnym sukcesem militarnym i politycznym.

Nieprzyjaciel został rozbity i zdezorientowany, a jego plany na wiosnę 1920 roku na jakiś czas zupełnie pokrzyżówane. Grupa poleska związała później na swoim froncie trzy dywizje przeciwnika i groziła stale rozerwaniem jego frontu zachódniego. Przeprowadzone w drugiej połowie marca i pierwszej połowie kwietnia niezwykle silne i uporczywe natarcia nieprzyjaciela miały niebezpieczeństwo to usunąć.

Wysunięta najdalej na wschód, grupa poleska mogła stale zagrażać nieprzyjacielskim armjom na północy i na południu Polesia i współdziałać w każdej, na szerszą skalę zakrojonej operacji na tej części frontu.

Powodzenie to w stosunku do swoich rozmiarów i na daleką metę obliczonych konsekwencyj strategicznych, wynikających ze znaczenia posiadania w swem ręku terenu poleskiego, było okupione nadzwyczaj małemi ofiarami.

Posiadanie Mozyrza i Kalinkowicz ułatwiało naszą późniejszą ofensywę majową na Rzeczycę, prowadzoną równocześnie z ofensywą na Ukrainie, umożliwiało skuteczną obronę i późniejsze wycofanie się z honorem na rozkaz, w chwili gdy fronty nasze na północy i na południu chwiały się.